Ηπατίτιδα β.
Προκαλείται από τον ιό της ηπατίτιδας β. Σε ορισμένους ανθρώπους η οξεία φλεγμονή εξελίσσεται σε χρόνια και προκαλεί ηπατική βλάβη η οποία μπορεί να προληφθεί ή να μειωθεί με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.
Ηπατίτιδα β.
Προκαλείται από τον ιό της ηπατίτιδας β. Σε ορισμένους ανθρώπους η οξεία φλεγμονή εξελίσσεται σε χρόνια και προκαλεί ηπατική βλάβη η οποία μπορεί να προληφθεί ή να μειωθεί με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.
Πρόκειται για σύνδρομο που προκαλείται από τον ιό hiv. Ο ιός επιτίθεται στο ανοσοποιητικό μας σύστημα και το καταστέλλει με πολύ σοβαρές επιπτώσεις για την υγεία και την επιβίωσή μας. Δεν υπάρχει αιτιολογική θεραπεία και για το λόγο αυτό θεωρείται το σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα με τη χειρότερη πρόγνωση.
είναι αρκετά συχνές λοιμώξεις με πιο έκδηλα συμπτώματα στη γυναίκα, που συνίστανται σε κνησμό, διόγκωση – οίδημα γεννητικών οργάνων, αποβολή από τον κόλπο λευκού αιματηρού υγρού και άλγος κατά τη συνουσία.
Στον άνδρα περιορίζονται σε ερυθρότητα και κνησμό της βαλάνου.
Η ψώρα είναι μια αρκετά συχνή και ιδιαίτερα μεταδοτική, παρασιτική λοίμωξη του δέρματος, η οποία οφείλεται στο ακάρι της ψώρα.
Στους ενήλικες η μετάδοση της ψώρας γίνεται κυρίως με τη σεξουαλική επαφή.
Η μολυσματική τέρμινθος αποτελεί ιογενή λοίμωξη του δέρματος.
Μεταδίδεται και με την σεξουαλική επαφή προσβάλλοντας τα γεννητικά όργανα και το δέρμα της περιγεννητικής χώρας.
Η ψείρα του εφηβαίου είναι ένα παράσιτο – έντομο που εντοπίζεται στην τριχωτή περιοχή του εφηβαίου, του θώρακα, των μασχαλών, του προσώπου (γένια) και των βλεφαρίδων του άνω βλεφάρου που προκαλούν κυρίως κνησμό.
Προκαλείται στο 50% των περιπτώσεων από το παράσιτο χλαμύδιο (chlamydiatrachomatis) ενώ σε μικρότερα ποσοστά οφείλεται σε άλλους μικροοργανισμούς όπως ureoplasma, τριχομονάδα και mycoplasma. Κλινικά στους άνδρες, το 50% μπορεί να είναι ασυμπτωματικοί.
Ονομάζεται και βλενόρροια και οφείλεται στο γονόκοκκο.
Τα πιθανά συμπτώματα είναι μη φυσιολογικές εκκρίσεις από τον κόλπο ή το πέος. Ωστόσο, μπορεί να μην υπάρχουν και καθόλου συμπτώματα. Αν δε θεραπευτεί μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή στην πύελο ή και στείρωση.
Πρόκειται για σοβαρή νόσο.
Οφείλεται σε ιό που δεν εγκαταλείπει ποτέ το σώμα μας, ωστόσο μπορεί να παραμένει ανενεργός, χωρίς συμπτώματα και να υποτροπιάζει κατά διαστήματα.