ΚΑΡΚΙΝΟΙ ΔΕΡΜΑΤΟΣ-ΜΕΛΑΝΩΜΑ

Οι συχνότεροι καρκίνοι δέρματος είναι το βασικοκυτταρικό και το ακανθοκυτταρικό επιθηλίωμα που είναι κακοήθειες του δέρματος, που εντοπίζονται μόνον σ’ αυτό και συνήθως δεν γίνονται μεταστάσεις όπως στο μελάνωμα.

Λιγότερο συχνοί όγκοι είναι: Σαρκωμα Kaposi, δερματικά λεμφώματα.

ΒΑΣΙΚΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟ ΕΠΙΘΗΛΙΩΜΑ

Η πιο κοινή μορφή καρκίνου του δέρματος. Περίπου 8 στους 10 καρκίνους του δέρματος είναι καρκινώματα βασικών κυττάρων.
Αυτοί οι καρκίνοι αναπτύσσονται συχνά σε εκτεθειμένες στον ήλιο περιοχές, ειδικά στο κεφάλι και το λαιμό. Αυτοί οι καρκίνοι έχουν την τάση να αναπτύσσονται αργά. Είναι πολύ σπάνιο για ένα βασικό κυτταρικό καρκίνωμα να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος, όμως αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να εισβάλλει σε κοντινές περιοχές και να προσβάλλει το οστό ή άλλους ιστούς κάτω από το δέρμα.

ΑΚΑΝΘΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟ ΕΠΙΘΗΛΙΩΜΑ

Περίπου 2 στους 10 καρκίνους του δέρματος είναι επιθηλιώματα εκ πλακωδών κυττάρων.
Αυτοί οι καρκίνοι εμφανίζονται συνήθως σε εκτεθειμένες στον ήλιο περιοχές του σώματος όπως είναι το πρόσωπο, τα αυτιά, ο λαιμός, τα χείλη, το κεφάλι γενικότερα και τα χέρια. Μπορούν επίσης να αναπτυχθούν σε ουλές ή χρόνιες πληγές στο δέρμα.

Το ακανθοκυτταρικό επιθηλίωμα είναι δυνατό να επεκταθεί και σε βαθύτερα στρώματα του δέρματος και να εξαπλωθεί σε απρακείμενες περιοχές αν και αυτό είναι ασυνήθιστο.

ΜΕΛΑΝΩΜΑ

Το μελάνωμα είναι ένας από τους επιθετικότερους καρκίνους δέρματος. Άτομα με μεγαλύτερη πιθανότητα ν’ αναπτύξουν μελάνωμα είναι αυτοί με πολλαπλούς σπίλους (ελιές) , μεγάλους συγγενείς σπίλους (εκ γενετής) οικογενειακό ιστορικό πολλαπλών άτυπων σπίλων ή μελανώματος και άτομα με ιστορικό προηγούμενης παρατατεταμένης έκθεσης στην ηλιακή ακτινοβολία και ηλιακών εγκαυμάτων.

Κάθε ύποπτη περιοχή , πρέπει να υπόκεινται σε βιοψία και με βάση το αποτέλεσμα να γίνεται η σταδιοποίηση και ν’ αποφασίζεται η κατάλληλη θεραπεία. Αυτή συνιστάται σε ευρεία χειρουργική εξαίρεση με ή χωρίς αφαίρεση λεμφαδένων χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, υπερθερμία.

ΣΑΡΚΩΜΑ Kaposi

Είναι πολλαπλός , ιδιοπαθής αιμορραγικός όγκος και είναι μια πολυεστιακή συστηματική αγγειακή νεοπλασία που προσβάλλει εκτός από το δέρμα και άλλους ιστούς και βλενογόννους.

Οι θεραπευτική αντιμετώπιση έχει στόχο την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων, περιλαμβάνει την ακτινοθεραπεία, κρυοχειρουργική, Laser, ενδοβλαβική έγχυση χημειοθεραπευτικών και Υπερθερμία περιοχική.